Blog 7: Puur

Dinsdagmiddag, 19 maart.

De inspiratie voor deze blog komt uit een artikel wat ik las in de Stentor, afgelopen zondagochtend. De zondagochtend is mijn favoriete dagdeel van de week.  Mijn man en ik zitten met een kop ouderwetse DE filterkoffie aan de eetkamertafel. Zoonlief beleeft avonturen met zijn Playmobil en onze vrolijke dochter zit zingend aan tafel te kleuren. Rust in huize Pott-Wallerbosch. Ik kan je vertellen, dat komt niet zo vaak voor. Eigenlijk alleen die zondagochtend.

Mooi en puur

Wel nu. Ik las het DS Magazine, de weekend bijlage van de Stentor. Iedere week staat hier een terugkomend item in over inkomsten en uitgaven van stellen of gezinnen. ‘Geld & Geluk’ heet het. De journalist stelt vragen over waar inkomsten vandaan komen en waar het aan uitgegeven wordt. Tussen de regels door lees ik dan hoe de geïnterviewden in het leven staan. Het item wat ik las ging over een meneer en mevrouw op leeftijd. Hij (82 jaar) en zij (77 jaar), gepensioneerd, maar nog steeds actief als vrijwilliger, hebben indruk op me gemaakt. Beide hebben de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Komen uit een gezin met veel kinderen. Zijn opgevoed met relatief weinig bezittingen en geld. Ze hebben de wereld extreem zien veranderen in de laatste decennia. Ik las over hun visie op het leven. Dat je met weinig heel gelukkig kan zijn. Zo gaan ze heel bewust om met energie, eten biologisch en kopen alleen datgene wat ze nodig hebben. Veel van de extra’s die ze ontvangen geven ze weg aan humanitaire projecten in derdewereldlanden. Ik dacht vooral. “Wat zijn deze mensen mooi en puur.” Het echtpaar op de foto, die bij het artikel stond, straalde een soort geluk en rust uit.  Zij geven en handelen niet vanuit een populistisch gedachtegoed. Ze leven gewoon bewust en zijn tevreden, al zolang ze samen zijn. Ik werd heel erg blij van deze mensen. Zomaar. Op zondagochtend.

Streven

Vorige week schreef ik over de hectiek van het leven. Al die ballen die in de lucht moeten blijven. Ik zou wel meer willen lijken op de mevrouw en meneer uit het artikel wat ik las. Zij die puur, eenvoudig, betekenisvol en bewust leven. Maar dat is op dit moment niet de realiteit. Voldoende excuses heb ik hoor… “Ik ben van een andere generatie.” “Ik zit in een andere fase van mijn leven.” “Ik heb twee jonge kinderen.” Bla bla bla.  Ik ben van mening dat ik kan streven naar die puurheid die ik heb gelezen tussen de regels door.

Bijvoorbeeld door een ander te helpen. Aan een ander te denken.

Kleine stapjes

Zo heb ik, na het lezen van dit artikel, besloten dat ik volgende week een dag vrij neem om een vriendin te helpen die extra handjes nodig heeft bij de verbouwing van hun huis. Ik stelde deze week een cv op met een kandidaat die niet zo goed weet hoe zij zichzelf het best kan presenteren in de arbeidsmarkt. Gister maakte ik een offerte met een sterk gereduceerd tarief omdat ik achter het duurzame gedachtegoed van de opdrachtgever sta. Vanochtend stuurde ik een appje om iemand sterkte te wensen. Ik bestelde dit weekend een bloemetje voor mijn schoonvader omdat hij een operatie moest doorstaan. Vanochtend werkte ik een presentatie uit voor de peuterspeelzaalleidster. Allemaal kleine stapjes naar een leven met meer betekenis. Een leven zoals de mensen uit het artikel die mij inspireerden afgelopen weekend.

“Het zijn nog steeds de kleine dingen die het doen.” zong Nielson ooit. Die kleine dingen geven mij een goed gevoel. Ik daag iedereen uit om eens vaker iets voor een ander te doen. Wat meer te zijn zoals de mevrouw en meneer uit het artikel uit DS Magazine.

Over helpen gesproken. Deze week heb ik weer twee kandidaten en opdrachtgevers mogen verbinden met elkaar. Ik ben zo ontzettend blij en dankbaar dat ik de stap naar zelfstandigheid heb genomen! Dat ik vanuit Wallerbosch Recruitment & Advies mensen blij mag maken en mag helpen.

De lente hangt in de lucht! Geniet van de voorjaarsbloemen en het stralende weer van de komende week, lieve lezers!